Στριφογυρίζουν ανήσυχα
τα δευτερόλεπτα
καμπυλώνουν πεινασμένες οι ώρες
περνούν οι νύχτες
αλυχτώντας άγρυπνες
μιαν υπόσχεση
κι εγώ που χώρεσα
την απουσία
σε βιαστικές ανάσες
και μετρώ το χρόνο
σε φεγγαρόκυκλους
και ενσαρκώσεις
ακόμη σε περιμένω.
τα δευτερόλεπτα
καμπυλώνουν πεινασμένες οι ώρες
περνούν οι νύχτες
αλυχτώντας άγρυπνες
μιαν υπόσχεση
κι εγώ που χώρεσα
την απουσία
σε βιαστικές ανάσες
και μετρώ το χρόνο
σε φεγγαρόκυκλους
και ενσαρκώσεις
ακόμη σε περιμένω.
2 σχόλια:
...απουσία κι απόψε.....
προνόμιο των δειλών η απουσία, ή
παρερμηνείες μας λόγω αδυναμίας στις μπόρες;
σε φιλώ ποιήτριά μου!
ίσως η απουσία να είναι η τροφός της υπομονής και της αγάπης.... όχι πάντα, είναι και θέμα οπτικής... φιλώ σε!
Δημοσίευση σχολίου